Yargının formatlanması sonrası iktidar (tüm bileşenleriyle), bugüne kadar, önemsediği davalarla ilgili müdahalesini kadrolaşarak, hakim/savcıları değiştirerek, duruşma salonlarını şehir dışına çıkararak, içtihat değişikliklerinini sağlayacak daireleri dizayn ederek, ceza/ödül mekanizmalarını kullanarak, medyayı kullanarak, olmadı doğrudan yasa çıkararak yapıyordu.
Ne yazık ki yargı mensupları, akademi, aydınlar hatta davaları takip eden sanık yakınları bile bu müdahaleler karşısında güçlü bir itiraz hattı oluşturamadı. Gerekçeleri malum; tam da bu sonucu elde etmek ve davaları gözlerden kaçırmak. İstanbul’un 70 km dışında ulaşımı oldukça zor olan bir cezaevinin güvenlik sınırı ve koşulları içerisinde davalar görüldü/görülüyor. Çelik bariyerler bir gün KCK tutsaklarının/rehinelerinin yargılamalarını sınırladı, ertesi gün Balyoz rehinelerinin. Bir gün Ergenekon davasının avukatı duyarlı kapıdan üzerinde sadece iç çamaşırı kalıncaya kadar soyularak alındı, ertesi gün KCK Basın davasını izlemek için gelen gazeteci... Yargılananların çoğu bile “asıl sorumluyu” teşhis edemedi.
Şimdi daha sinsi bir müdahale yöntemi ile karşı karşıyayız. Haziran Direnişi’nde, Başbakan’ın emriyle gençleri katledenlerin davalarında, artık sanıklar ve davalar kaçırılıyor.
Ethem Sarısülük davasında yaşananları biliyorsunuz. Şimdi de Ali İsmail Korkmaz davası suç yeri olan ve doğal yargıcının bulunduğu Eskişehir’den Kayseri’ye “nakledildi.”
Adil yargılama ilkesinin en önemli unsurlarından olan “doğal yargıç” ilkesi, en özet haliyle Anayasa 37. maddede tanımlanmıştır: “Hiç kimse kanunen tabi olduğu mahkemeden başka bir mercii önüne çıkarılamaz.” Aslında sanıklar için getirilmiş bu evrensel ilkenin istisnalarından birisi davanın naklidir. CMK 19. Madde’ye göre “kamu güvenliği için tehlikeli” bir durum sözkonusu ise davanın nakline karar verilebiliyor.
Şimdi Ali İsmail’in davası “kamu güvenliğinin sağlanamayacak” olması nedeniyle Kayseri’de görülecek.
Bu hukuki gibi görünen gerekçeye kısaca hukuki bir yanıt verip asıl nedene geçelim: Ceza Genel Kurulu ve Daire içtihatlarına göre “bir davanın görülmesi sırasında güvenlik güçlerinin temel ödevlerini yapmalarına engel olabilecek mağdurların, hakimlerin, müdafilerin ve sanıkların yaşamları için ciddi (mutlak) tehlikeler somut olarak ortaya konulmadıkça...” kamu güvenliği gerekçe yapılarak davalar nakledilemez.
Şimdi nakil gerekçelerine bakalım: “il merkezinde düzenli ve örgütlü şekilde açık alan eylemleri düzenlenmesi, sosyal medya ve internet üzerinden örgütlenmek suretiyle propaganda yapılması, olayın faili olduğu iddia edilen kurumlara ve Emniyet mensuplarına yönelik propaganda yapılması, eylemler sırasında trafik akışının engellenmesi, hakim ve savcıları etkilemeye yönelik Adalet Nöbeti eylemlerinin devam ediyor olması, marjinal örgütlerin etkin ve örgütlü eylemleri artırma çabaları, bu tür örgütlerle bağlantılı avukatların Ali İsmail Korkmaz’ın davasına katılarak provokatif davranışlarla adli sürecin normal işleyişini sabote edebileceği ve Eskişehir’in coğrafi konumu itibariyle kolay ulaşılabilir olması”...
Açık alan eylemi, propaganda, trafik akışı, adalet nöbeti, örgüt bağlantılı avukatlar, coğrafi konum, tutuklu sayısı... Bunların her biri skandal gerekçeler.
Dünya liderinin komuta ettiği orduları, ordulaşmış polisler, tomalar, biber gazı stokları, istihbaratı, devasa güvenlik aygıtı ülkenin en huzurlu kentlerinden birinde duruşma güvenliğini sağlayamıyor! Keşke Başbakanlık Toplantı Salonu’na nakletseydiniz davayı diyecektim ki “böcek meselesi” geldi aklıma!
Asıl neden Haziran Direnişi’nin oturduğu haklı ve geniş zemininin yarattığı korkudur. Bu nedenle davaları kaçırmak istiyorlar. Daha önce Gazi, Metin Göktepe, Şerzan Kurt, Uğur Kaymaz davalarında da yaptılar.
Bu arada Şerzan Kurt ve Uğur Kaymaz davalarının suç yeri mahkemesinden Eskişehir’e nakledildiğini de hatırlatalım. Hani güvenlik sağlayamadıkları Eskişehir’e!
Ama nereye kaçırısanız kaçırın bu ülkenin Haziran’da düşenlere adalet borcu var.
Bu borç ödenecek!
0 yorum:
Yorum Gönder